MIJN TINNITUS-VERHAAL A.K.A. MIJN TUUUUT-VERHAAL

Eerst en vooral wil ik benadrukken dat dit een redelijk positief verhaal is. Dus heb je zelf tinnitus, of ken je iemand, lees dan zeker verder en laat je niet afschrikken.

Tinnitus is de medische term voor oorsuizen: het horen van geluiden die de omgeving niet kan waarnemenDie geluiden kunnen verschillende vormen aannemen: ruisen, fluiten, rinkelen, hoge of lage tonen, luid of stil. Tinnitus kan continu of pulserend zijn. Er zijn verschillende oorzaken en verschillende behandelingen. Voor meer info kan je oa hier terecht.

De laatste jaren heeft dit meer en meer aandacht gekregen, hoofdzakelijk de tinnitus door geluidstrauma.  Ik denk dat dit verhaal zeker de ogen geopend heeft van vele mensen en ertoe heeft bijgedragen dat er (meer) media aandacht kwam. 

Ikzelf heb ook tinnitus opgelopen door geluidstrauma. Ik ging naar een fuif na een natourcriterium waar de muziek echt zeer luid stond (terwijl er nog maar zeer weinig mensen waren). Op de weg naar huis had ik al ontzettend last van getuut in mijn oren, maar dat had ik steeds als ik naar een fuif was geweest (wat volgens mij al een indicatie was dat ik voorzichtig moest zijn). Deze keer echter is het niet meer overgegaan... 
Was het fenomeen toen maar al zo bekend als nu, ik was er direct terug buiten gegaan of had tenminste oordopjes ingestoken. Helaas, ik had er zelfs nog nooit van gehoord. Het is natuurlijk niet van deze ene keer, dat zal een proces geweest zijn van lange duur. Ik vraag me soms ook af of het feit dat ik buisjes heb gehad, hiertoe heeft bijgedragen.

In het begin had ik het er zeer moeilijk mee. Op elk stil moment, en voornamelijk 's avonds in mijn bed hoor ik het heel goed, een aanhoudend getuut in beide oren. Er bekroop me dan telkens een soort van angstgevoel. Voor mij is het nooit meer stil... 
Ik ging van dokter a naar specialist b, schuimde het hele net af naar verhalen en advies, probeerde op voorschrift van een zeer gerenommeerde specialist medicatie, onderging allerlei testen,... Maar niets hielp. Op de duur raak je er zo gefocust op dat je er depressief van zou worden. Toen heb ik gezegd, hier stopt het, ik moet er mee leren leven, het leren aanvaarden en loslaten. 

Maar dat aanvaarden is gemakkelijker gezegd dan gedaan en heeft tijd nodig. Het volledig aanvaarden zal waarschijnlijk nooit lukken, maar ik heb het een plaats gegeven. Het is ook zo dat ik het overdag, wanneer ik tussen de mensen ben of met achtergrondgeluid niet hoor. En het gebeurt zelfs al eens dat ik, wanneer ik in mijn bed lig en het is stil, er niet meer op let.

Er valt dus mee te leven, zeker als je het in een beperkte mate hebt. In het begin is het beangstigend, maak je allerlei emoties door van woede tot machteloosheid, maar uiteindelijk leer je het te aanvaarden en kan je het een plaats geven.

Toch zou ik nog de boodschap willen meegeven om oordopjes te gebruiken. Het is zo makkelijk om tinnitus te voorkomen, dus gebruik ze. Op maat gemaakte met een speciale filter zijn het best (dan hoor je de muziek niet zo vervormd), maar gewone zijn ook al goed.
Misschien nog een leuke quote om mee af te sluiten (gehoord op Studio Brussel): oordopjes zijn zoals een condoom bij het vrijen, een noodzakelijk kwaad.

Reacties

Populaire posts